وی-۲ نخستین پرواز آزمایشی خود را در اکتبر ۱۹۴۲ انجام داد. بین سال‌های ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ نیروی هوایی بریتانیا و آمریکا طی ۶۸٬۹۱۳ حمله هوایی بیش از ۱۲۲ هزار تن مواد منفجره را علیه مکان‌های ساخت و شلیک موشک‌های وی-۱ و وی-۲ استفاده کردند تا جلوی ادامه ساخت و شلیک این موشک‌ها را بگیرند، این حملات نقش موثری در کاهش تولید و استفاده از این موشک‌ها در جنگ گذاشت. موشک وی-۱ با وجود نام مشابه شباهتی به وی-۲ نداشت. وی-۱ برخلاف وی-۲ در ارتفاع بسیار پایین حرکت کرده و از موتور جت استفاده می‌کرد و در واقع نوعی هواپیمای بدون سرنشین و اولین نمونه از موشک کروز محسوب می‌شد.[۱]
نام این موشک کوتاه شده اصطلاح آلمانی 2 Vergeltungswaffe به معنی «سلاح انتقامی ۲» است.
ورنر فون براون و همکارانش این موشک را زیر نظر ارتش آلمان نازی طرح کردند و ساختند. در جریان آزمایش نمونه‌های اولیه یکی از موشک‌های آنان به نخستین وسیله ساخت بشر تبدیل شد که به فضا رفت.
آلمان بیش از ۶۰۰۰ موشک و-۲ ساخت که بیش از ۳۰۰۰ فروند از آنها را علیه هدف‌هایی در بلژیک و هلند و بریتانیا بکار برد.
پس از جنگ جهانی دوم
آمریکایی‌ها تعدادی از موشک‌های وی-۲ که غنیمت جنگی متفقین از کارخانه‌ها و زرادخانه‌های آلمانی بود را تصاحب کردند. آنها این موشک‌ها را همراه با وان براون و تعدادی از همکارانش را به ایالات متحده منتقل کردند و در سال ۱۹۴۶ و پس از اتمام جنگ جهانی دوم، وان براون تبدیل به یک دانشمند موشکی آمریکایی شد.
اکتشاف فضا
وان براون به همراه دانشمندان آمریکایی مشغول کار بر روی نقشه‌های جدید موشکی و همچنین ارسال آزمایشی وی -۲های باقی مانده به فضا شد. یکی از مهندسان این گروه با نام Clyde Holliday هم دوربین ۳۵ میلیمتری را ابداع کرده بود که می‌توانست بر روی موشک نصب شده و هر ۱٫۵ ثانیه یک عکس بگیرد. البته دیگر دانشمندان اهمیت چندانی برای عکاسی و تصویربرداری در این پروژه قائل نبودند. آنها تنها به دنبال اطلاعات بیشتر درباره اشعه‌های کیهانی و کارایی آیرودینامیکی موشک‌ها بودند.
اولین تصویرهای گرفته شده از فضا، در ۲۴ اکتبر ۱۹۴۶ گرفته شده‌است. یعنی ۱۴ ماه پس از جنگ جهانی دوم و تقریبا ۱۱ سال قبل از پرتاب اسپیوتنیک توسط مهندسان و دانشمندان ارتش شوروی سابق و با استفاده وی-۲ که از پایگاه فضایی وایت سند در نیومکزیکو پرتاب شده بود گرفته شد.[۲]
کشاورزی پایدار